Στρατιωτικός που έχει ενταχθεί ειδική κατάσταση της Ελαφράς Υπηρεσίας ζήτησε να παραμείνει στον τόπο προτίμησής του, όπου υπηρετούσε.
Το δικαίωμα αυτό προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 15 του ν. 3527/2004, όπου ορίζεται ότι οι αξιωματικοί, ανθυπασπιστές και μόνιμοι υπαξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων που έχουν ενταχθεί σε Ειδική Κατάσταση λόγω τραύματος, νοσήματος κλπ (σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 14 και 14α του ν. δ/τος 1400/1973 περί κατάστασης ελαφράς υπηρεσίας και υπηρεσίας γραφείου) τοποθετούνται στη φρουρά επιθυμίας τους, ενώ, μετάθεση στελέχους της ειδικής αυτής κατάστασης εκτός της φρουράς της αρχικής επιθυμίας μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά από αίτησή του μόνο για λόγους που σχετίζονται άμεσα με την κατάσταση της υγείας του και μετά από γνωμάτευση της οικείας υγειονομικής επιτροπής.
Η Διοίκηση τον μετέθεσε σε άλλον τόπο, παρά τη βούλησή του, θεωρώντας ότι η ανωτέρω διάταξη καταργήθηκε σιωπηρά με τον Ν. 3883/2010, με τον οποίο εισήχθη νέο θεσµικό πλαίσιο µεταθέσεων – τοποθετήσεων – αποσπάσεων στρατιωτικού προσωπικού.
Ωστόσο, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι η ευνοϊκή ρύθμιση του άρθρου 15 του ν. 3527/2004 δεν καταργήθηκε από τις διατάξεις του Ν. 3883/2010 και, συνεπώς, εξακολουθεί να είναι σε ισχύ, ως ειδικότερη και να ρυθμίζει τα θέματα τοποθετήσεων και μεταθέσεων των αξιωματικών ανθυπασπιστών και μόνιμων υπαξιωματικών Ελαφράς Υπηρεσίας και Υπηρεσίας Γραφείου (άρθρων 14 και 14α του ν. δ/τος 1400/1973).
Με τα δεδομένα αυτά ακυρώθηκε ως μη νόμιμη η απόφαση μετάθεσης του εν λόγω στρατιωτικού.